"Wieczna wolność" - Joe Haldeman

 

Data wydania: 18.05.2021

Tytuł oryginału: Forever Free

Tłumacz: Zbigniew A. Królicki

ISBN: 978-83-8188-279-8
Wymiary: 135 x 215 mm

Strony: 296

Cena: 44,90
Seria: Wehikuł Czasu

Wieczna wolność, kolejny klasyk science-fiction wznowiony w ramach serii Wehikuł Czasu, kontynuacja Wiecznej wojny. Powracamy do świata stworzonego przez Joe Haldemana, ale tym razem nie doświadczamy już typowych konfliktów zbrojnych, choć konflikty same w sobie jak najbardziej się tutaj pojawiają…

Książka zaczyna się dosyć niepozornie, bowiem główny bohater stopniowo przybliża nam ostatnie lata swojego życia, które wydawały się być dosyć stateczne. Założenie rodziny, wychowywanie dzieci, praca… Wszystko zmienia się w chwili, w którym weteran William Mandella postanawia opuścić planetę, na której osiadł, wraz z grupką towarzyszy porywa statek kosmiczny, a potem powraca do punktu wyjścia, jednak po tysiącach lat – brzmi dziwnie i awykonalnie, ale tutaj pojawia się motyw dziwnych przeskoków i efektów relatywistycznych. Sprawa dosyć skomplikowana i zdecydowanie nie polecam w trakcie lektury odbiegać myślami gdzieś indziej, aby po prostu się w tym wszystkim nie pogubić.

Już w Wiecznej wojnie mieliśmy do czynienia z pewną ideą pokoju i pacyfizmu, nie inaczej jest i w tym przypadku, aczkolwiek wydźwięk jest nieco inny. Pojawia się tutaj motyw zbiorowej świadomości zwanej Człowiekiem, gdzie jakikolwiek bunt jednostki może stanowić zagrożenie. Wydawałoby się, że życie w idei wyższego dobra, w zbiorowej świadomości, w której wszystko powinno idealnie współgrać i współistnieć, nie może nieść ze sobą niczego złego. Z drugiej jednak strony były już takie historie w tym gatunku, które przekonywały nas, że nie zawsze jest to dobre podejście. Że nie można zatracać swojej indywidualności.

Śmiało można stwierdzić, że Haldeman dba o to, aby czytelnik się nie nudził. Odpowiednie tempo akcji i rozwój wydarzeń zdecydowanie są dobrymi elementami tej książki, podobnie jak i lekki styl autora. Z przyjemnością śledzi się losy bohaterów, wyczekuje się momentów zaskoczenia, a co najważniejsze – czeka się na wielki finał i zwieńczenie tych wydarzeń. Zakończenie jest dosyć kontrowersyjne, a to przede wszystkim dlatego, że pewnemu gronu odbiorców wyda się być infantylne i nieodpowiednie, podczas gdy inni mogą odebrać je zupełnie inaczej – jako największe zaskoczenie tej powieści.

Choć powieść te jest nieco inna niż jej poprzedniczka, prawdopodobnie nawet nie aż tak rozpowszechniona, to mimo wszystko wydaje mi się, że utrzymuje jej poziom. Ci, którzy czuli satysfakcję z lektury pierwszego tomu śmiało powinni dać szansę również tej części. Co więcej – gdzieś pomiędzy nimi pojawił się jeszcze jeden tom, ale skupiający się już na nieco innych bohaterach, taki bardziej spin-off niż kontynuacja historii znanej z Wiecznej wojny. Kto wie, być może doczekamy się jej wydania również w ramach cyklu Wehikuł Czasu.

 Za egzemplarz dziękuję wydawcy.