"Rój Hellstroma" - Frank Herbert

 

Data wydania: 27.04.2021

Tytuł oryginału: Hellstrom's Hive

Tłumacz: Andrzej Jankowski

ISBN: 978-83-818-8266-8
Wymiary: 135 x 215 mm

Strony: 400

Cena: 44,90
Seria: Wehikuł Czasu

Wydaje mi się, że Franka Herberta nie trzeba nikomu przedstawiać, a z pewnością nie tym, którzy zaliczają się do fanów science-fiction. Choć wszyscy kojarzą jego nazwisko przede wszystkim z Diuną, to tak naprawdę spod jego pióra wyszło jeszcze kilka innych dzieł, choć już nie do końca tak samo mocno rozpowszechnionych. Jednym z nich jest Rój Hellstroma, powstały dzięki inspiracji filmem dokumentalnym z elementami fantastycznymi o nazwie Kronika Hellstroma. W tej filmowej satyrze tytułowy Hellstrom wprowadza widza w świat owadów, co właściwie w pewnym stopniu można również dostrzec w powieści Herberta.

Wskazuje na to już sam tytuł – rój to słowo, które momentalnie kojarzy nam się z owadami. Nie da się ukryć, że sposób, w jaki funkcjonują w swojej społeczności mrówki czy pszczoły, jest naprawdę niesamowity. Każdy odgrywa istotną rolę w całym systemie, pojawia się pojęcie zbiorowej świadomości, a najważniejsze jest dobro roju. I to właśnie te elementy doskonale widać w powieści Herberta. Doktor Hellstrom tworzy swój własny rój, prowadzi badania i eksperymenty, sprawdza, czego ludzie mogliby się nauczyć od owadów i czy taki ludzki rój faktycznie miałby szansę zaistnieć. Jest to tajny projekt, który przyciąga uwagę agentów rządowych… Ale czy uda im się przeniknąć do roju i sprawdzić, co kryje się w murach tajnego obiektu naukowca?

Przeplatają się tutaj dwie perspektywy – pierwsza z nich należy do Hellstroma, który zarządza całym Rojem. Facet bacznie obserwuje swoich podopiecznych, chwilami pozwala im działać bez nadmiernej kontroli, aby zobaczyć, jak wpłynie to na cały eksperyment. Jednakże każdy z roju wie, że istnieją pewne zasady, których trzeba przestrzegać. Druga perspektywa należy do agentów rządowych, próbujących zgłębić tajniki pracy słynnego entomologa. Są oni przekonani, że to szalony naukowiec, który za zamkniętymi murami tworzy iście niebezpieczną broń. Czy się mylą? Właściwie ciężko stwierdzić, bowiem stopniowo odkrywamy wiele tajemnic związanych z Rojem.

Nie da się ukryć, że kwestia społeczeństwa jest tutaj zaprezentowana… dziwnie. To, co dzieje się w Ulu, jest dosyć specyficzne. Chwilami wyjątkowo brutalne, dosadnie opisane, pozbawione zbędnego upiększania – bardziej wrażliwi czytelnicy mogą się tutaj poczuć dosyć niepewnie. Nie da się jednak ukryć, że cała kwestia ewolucji człowieka czy też przewagi owadów nad naszą rasą, jest tutaj mocno uwydatniona. Owady potrafią się świetnie zaadaptować, potrafią przetrwać w najbardziej niesprzyjających warunkach, tworzą niesamowite powiązania między sobą i wytwarzają wyjątkowo sprawnie funkcjonujący ekosystem. Godne podziwu.

W całej tej historii nie brakuje akcji, ale też pojawia się w niej coś takiego nieuchwytnego, co pozwala czytelnikowi snuć pewne wyobrażenia na temat poruszanych w niej wątków. Ciężko jest się też tutaj opowiedzieć po jednej ze stron, bowiem agenci emanują wyjątkową agresją i chęcią władzy, a z kolei Hellstrom i jego idee są chyba nieco zbyt wyniosłe. Dlatego też czytelnik tkwi gdzieś pomiędzy tym wszystkim, będąc biernym obserwatorem i czekając na kolejne momenty zaskoczenia. Rój Hellstroma to naprawdę kawał dobrego, aczkolwiek dosyć specyficznego science-fiction, przy którym należy być przygotowanym na różnego rodzaju dziwactwa. Mimo wszystko, podobnie jak pozostałe pozycje z serii Wehikuł Czasu, jest to powieść ponadczasowa.

Za egzemplarz dziękuję wydawcy.