"Szaniec" - Agnieszka Jeż

 

Data wydania: 02.09.2020

ISBN: 978-83-8053-786-6
Wymiary: 135 x 208 mm

Strony: 384

Cena: 39,90

Agnieszka Jeż, autorka powieści obyczajowych, postanowiła spróbować swoich sił w zupełnie nowym gatunku – w kryminale. Opowiedziała historię morderstwa, które na pozór wydawało się być zwyczajną śmiercią z przyczyn naturalnych lub nieodpowiednio dobranych porcji leków, jednak gdy policja bardziej przyjrzała się sprawie, odkryła, że stoi za tym coś więcej. Akcję swojej powieści osadziła na obszarze Warmii i Mazur, w sennej okolicy, w momencie, gdy lato powoli odchodzi w zapomnienie ustępując miejsca bajecznej jesieni.

Teoretycznie opis wskazywał na to, że czytelnik będzie miał tutaj do czynienia z zamkniętą przestrzenią, jaką jest tytułowy hotel Szaniec. To właśnie tam dochodzi do popełnienia zbrodni, a samo miejsce reklamowane jest jako ekskluzywne, oferujące swoim gościom cały program surwiwalowy. Jednak jakoś nie byłam w stanie dostrzec tutaj tego typu elementów. Fakt, że miejsce to znajduje się na uboczu i każdy ma okazję odciąć się nieco od problemów dnia codziennego nie oznacza dla mnie jeszcze, że mamy tutaj typowy surwiwal. Ale faktycznie, miejsce na popełnienie zbrodni wydaje się być dosyć obiecujące.

Podejrzenia szybko padają na kogoś z pozostałych gości hotelu, aczkolwiek każdy z nich ma albo doskonałe alibi, albo ciężko mu cokolwiek udowodnić. Komisarz Janusz Kosoń jest tuż przed długo wyczekiwaną emeryturą, dlatego chce szybko zakończyć to śledztwo, za to jego partnerka, sierżant Wiera Jezierska, dopiero raczkuje na tej drodze kariery. Chce rozwiązać wielką sprawę, znaleźć motyw, ukarać winnych. Kreacja bohaterów jest całkiem w porządku, chociaż można by oczekiwać czegoś lepszego. Nie poczułam większej sympatii ani do Wiery, ani do Kosonia. Właściwie odbierałam ich w sposób całkiem obojętny.

Jest to kryminał raczej schematyczny, w którym nie pojawia się nic nowego i zaskakującego. Fakt, napisany jest dobrze, ma odpowiednią formę i konstrukcję, ale jeżeli oczekujecie niesamowitego efektu i porażających emocji, to raczej powinniście te marzenia porzucić – przynajmniej w tym przypadku. Typowe śledztwo, typowe tropy, nawet dosyć znany, choć zawsze kontrowersyjny motyw, jakim jest chęć wymierzenia sprawiedliwości oraz żądza zemsty. Czy łatwo odkryć sprawcę? W pewnym momencie raczej tak, choć przyznaję, że w sumie samo zakończenie miało w sobie coś niespodziewanego.

Tempo akcji jest całkiem w porządku, ale wydaje mi się, że bardzo istotny jest jeden z motywów, który autorka tutaj porusza. Temat budzący wiele emocji i sprzeczek międzyludzkich, bowiem dotyczy Kościoła. Korupcji, pedofili wśród księży, zakłamania. To są sprawy, które często zamiata się pod dywan, a jednak co jakiś czas robi się o nich głośno. Są to sprawy trudne i bolesne, a chociaż tutaj mamy do czynienia z typową fikcją literacką, a nie historią opartą na faktach, to i tak wypada ona dosyć realistycznie. W pewnym momencie można naprawdę zrozumieć poczynania bohaterów i nawet zacząć się zastanawiać nad tym, kto jest tutaj większym zbrodniarzem. Ale do kogo tak naprawdę należy wymierzanie kary i walka o sprawiedliwość? Czy cel zawsze uświęca środki?

Nie jest to wyjątkowo krwawy kryminał, ale pojawia się w nim nieco smaczków „naukowych” związanych z tym, jak doszło do morderstwa czy co odkryto w trakcie sekcji zwłok. Nie ukrywam, że lubię takie delikatne wtrącenia, zawsze wywołują zadowolenie na mojej twarzy – ot, zboczenie zawodowe. Sama fabuła jest przemyślana, a czytelnik może się sam pobawić w dochodzeniowca, aczkolwiek nadal uważam, że jest to po prostu typowo napisany kryminał, który nie oferuje nam nic więcej poza tym, z czym już mieliśmy do czynienia w tym gatunku. Wiem jednak, że czasami ludzie poszukują właśnie czegoś w takim stylu, prostego, ale przyjemnie napisanego, więc voila! Trafiliście.

Za egzemplarz dziękuję wydawcy.