"Kasztanowy ludzik" - Søren Sveistrup

Data wydania: 02.10.2019

Tytuł oryginału: Kastanjemanden

Tłumacz: Justyna Haber-Biały

ISBN: 978-83-280-6993-0
Wymiary: 150 x 225 mm

Strony: 464

Cena: 44,99

Nie wiem jak Wy, ale ja uwielbiam spędzać długie, jesienne wieczory z naprawdę dobrą i pochłaniającą książką. Gatunkiem, po który najczęściej sięgam w tym okresie są zdecydowanie thrillery i horrory, ale zapewne część z Was zrozumie mój problem – jeżeli już dużo tego typu książek przeczytało się w swoim życiu, to ciężko o coś, co naprawdę wywoła w nas efekt „WOW!”. Fakt, stałam się bardzo wymagającym czytelnikiem i chociaż potrafię dostrzec dobre aspekty w wielu historiach, to jednak naprawdę rzadko trafiam na coś, co mnie wbije w fotel. Ale okazuje się, że Kasztanowy ludzik był blisko tego celu…

Dzieło Sorena Sveistrupa było zdecydowanie czymś, co mi się spodobało. Gdy skończyłam lekturę to jeszcze przez chwilę siedziałam w fotelu, aż w końcu powiedziałam na głos: „Kurcze, ale to było dobre”. Bo było naprawdę bardzo dobre! Już pierwsze strony dały mi nadzieję na to, że trzymam w rękach konkretny, przemyślany thriller, w którym nie będzie brakować mocnych elementów. Autor nie boi się dokładnego opisywania zwłok, tym bardziej, że sposób, w jaki zostają one okaleczone i „zaprezentowane”, ma istotne znaczenie dla fabuły, choć wychodzi to na jaw dopiero po jakimś czasie. Lubię momenty, w których są przekraczane pewne granice, w których autorzy wychodzą poza pewne konwenanse – nie każdy jest w stanie tak skupić się na zwłokach, na makabrze, a ja za elementem makabry przepadam od zawsze.

Ta książka to po prostu idealny tytuł na jesień i wierzcie mi, że nie tylko kasztany się do tego przyczyniają! Chociaż faktycznie akcja powieści rozgrywa się o tej porze roku, co więcej, właśnie w październiku, czyli w miesiącu, który dopiero wprowadza nas w ten piękny klimat jesieni nieco mocniej niż wrzesień, to po prostu ta historia całą sobą pasuje na te długie, jesienne wieczory z kubkiem herbaty w ręku. A kto wie, może po tej lekturze już nigdy nie spojrzycie tak samo na leżące na ziemi kasztany… A gdy Wasze dziecko przyjdzie do was i powie, że w szkole będą robić kasztanowe ludziki, to ciarki przejdą Wam po plecach. Tak, może tak być, bowiem dzieło Sveistrupa naprawdę porusza umysł, wyobraźnię, działa na człowieka w każdym calu.

Ciekawym zabiegiem jest to, że nie mamy tutaj do czynienia z jednym detektywem prowadzącym śledztwo, a z całą grupą policjantów. Dzielą się oni obowiązkami, aby w odpowiednich momentach spróbować zebrać do kupy wszystkie tropy, wszystkie ślady i jak najszybciej odnaleźć mordercę. To jak wyścig z czasem, bowiem każda kolejna ofiara traci coś więcej… To jak gra w kotka i myszkę, bo wydaje się, że zabójca zawsze jest o krok przed nimi. Po prostu śmieje im się w twarz, a na miejscach zbrodni zostawia kasztanowe ludziki. Czy jednak mogą być one jakąś wskazówką dla policji? A widzicie, okazuje się, że tak! I to pod wieloma względami… Bardzo spodobało mi się zaprezentowanie pracy całego zespołu, bo to właśnie dodało tej historii mocnego realizmu. Każdy sprawdza innych świadków, każdy ma swój udział w dochodzeniu.

Oto piękny przykład na to, że da się znakomicie poprzeplatać przeszłość z teraźniejszością. Tropy zebrane przez policję pokazują, że obecne morderstwa wiążą się w jakiś sposób z porwaniem córki pani minister, ale także z dawnym zabójstwem, w którym również swój udział miały kasztanowe ludziki. Autor wymyślił naprawdę wspaniałą intrygę, znakomicie zaprezentował skłonności psychopatyczne, pokazał, że trauma potrafi człowieka całkowicie zniszczyć, doprowadzić do tego, że posuwa się on do okrutnych czynów – czasami rządza zemsty jest tak ogromna, że całkowicie zaślepia człowieka i przeradza się w coś znacznie gorszego, zwiększa swój zasięg, rozrasta się tak, że nie da się już jej zatrzymać.

Ta książka ma też niesamowity klimat. Mroczna i ponura Dania oraz jej obrzeża, trudne śledztwo policji, uczucie niepokoju towarzyszące czytelnikowi przez cały czas – ciężko takich elementów nie docenić. To wielowarstwowa powieść, która łączy w sobie elementy thrillera i kryminału. To historia, która naprawdę wciąga i fascynuje, a jest napisana tak znakomitym językiem, że ciężko ją po prostu odłożyć na półkę. Wszystkie elementy idealnie ze sobą współgrają, autor stopniowo dawkuje poszczególne informacje, wie, jak zaciekawić czytelnika i zatrzymać go przy lekturze. W pełni przemyślał swoje dzieło, bowiem to naprawdę jest coś mocnego i konkretnego.

Kasztanowy ludzik jest zdecydowanie tym tytułem, obok którego nie powinniście przejść obojętnie. To znakomita książka, która urzeka swoim dopracowaniem, atmosferą, realizmem i wciągającą fabułą.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawcy.