Data wydania: 06.07.2016
Tytuł oryginału: Viral
Tłumacz: Magdalena Grala-Kowalska
ISBN: 978-83-8053-102-4
Wymiary: 145 x 205 mm
Strony: 296
Cena: 34,90 zł
„Co zrobisz, gdy Twoją największą wpadkę zobaczy cały
świat?”
Wiecie ja kto bywa z Internetem… Co raz do niego trafi,
pozostanie w nim już na zawsze. Dobrym tego odzwierciedleniem jest również ironiczne
stwierdzenie „Poza Internet nie wyjdzie”. Skoro jest w Internecie, to jest w
takim miejscu, do którego dostęp w dzisiejszych czasach ma praktycznie
większość żyjących na świecie ludzi. Dopóki pozostajemy w strefie zabawnych
filmów o kotach, to wszystko jest jeszcze w porządku. Gorzej, jeżeli do sieci
trafi video, na którym widać coś, co nigdy nie powinno ujrzeć światła
dziennego…
Su zawsze była przykładną uczennicą, istną prymuską. Nigdy
nie nosiła krótkich spódniczek i bluzek odsłaniających zbyt dużo ciała. Nigdy
nie sprawiała problemów wychowawczych. Planowała iść na dobre studia na
elitarną uczelnię, odkładała na nie pieniądze, dorabiała sobie po szkole i
zawsze idealnie się uczyła. Miała doskonały kontakt z rodzicami, wstydziła się
chłopaków i nigdy nie pozwoliła sobie na „chwilę zapomnienia” z żadnym z nich. Podczas
wakacji, na które wybrała się ze swoją przyrodnią siostrą, przekroczyła
wszelkie granice. A film z jej wyczynem bardzo szybko trafił do sieci. Widać na
nim skąpo ubraną Su, która uprawia seks oralny z dwunastoma facetami. Dodatkowo
osoba w tłumie, która zachęca ją do działania i podsyca atmosferę to właśnie
jej siostra. Dziewczyna postanawia zniknąć, ale jej matka, zawodowa sędzina,
robi wszystko, aby ją odnaleźć. Tylko co, jeżeli Su nie chce być odnaleziona?
Bardzo ciężko jest mi zakwalifikować tę powieść do
jakiegokolwiek gatunku. Jest naprawdę ciężka do jednoznacznej klasyfikacji.
Jednak ma w sobie coś, co naprawdę potrafi przyciągnąć. Przedstawiona w niej
historia jest jak najbardziej realistyczna, choć niektórym osobom może się
wydać przesadzona. Ja jednak dostrzegam w niej złożoną problematykę i kilka
ściśle połączonych ze sobą motywów. To nie jest historia tylko o tym, że młoda
dziewczyna żałuje tego, co zrobiła. Ona nie tylko chce zapomnieć, chce to
wydrzeć z siebie, bowiem to wydarzenie wżarło się głęboko w jej duszę i umysł. Chociaż
stara się być silna i głęboko wierzy w to, że już niebawem wszyscy zapomną o
jej wpadce, a film przepadnie w czeluściach Internetu, chociaż sprawia wrażenie częściowo obojętnej,
to jestem przekonana, że w dużej mierze kierował nią strach i mnóstwo obaw.
Książka ta w pewnym sensie prezentuje również potrzebę
akceptacji i próbę dostosowania się do otaczającego nas świata. Skłania nawet
do lekkich refleksji, bowiem z łatwością można się zacząć zastanawiać, czemu
mądrzy ludzie tacy jak Su próbują zyskać poparcie u ludzi pokroju jej siostry?
Lea jest dziewczyną, której w głowie siedzi tylko popularność, ciuchy, imprezy
i spotykanie się z płcią przeciwną. Jest przeciwieństwem swojej adoptowanej
siostry i mimo że kiedyś były niemal nierozłączne, okres dojrzewania
diametralnie to zmienił. I dlaczego taka Su, dziewczyna naprawdę ambitna,
uległa wpływom Lei? Dlaczego chciała, żeby siostra ją zaakceptowała? To właśnie
był jeden z głównych powodów, które doprowadziły do takiego stanu rzeczy. To,
oraz nieodpowiedzialność Lei. Ta historia to piękny obraz tego, do czego może
doprowadzić chwila nieuwagi, ludzka głupota i brak zdrowego rozsądku. Bo
wiecie, wszystko jest dla ludzi, ale trzeba znać umiar. Pojawia się tutaj
również wątek relacji rodzic-dziecko, który w pewnym stopniu również ma wpływ na
to, co się stało. Autorka w doskonały sposób przedstawiła związki
przyczynowo-skutkowe, cofając się w czasie i przedstawiając historię rodziny Su
i Lei.
Tempo akcji jest raczej umiarkowane, fabuła wydaje się być
logiczna i uważny czytelnik z pewnością szybko zrozumie, co wydarzyło się tego
feralnego wieczoru, gdy Su popełniła największy błąd w swoim życiu. Natomiast
dalszy rozwój wydarzeń potrafi być zaskakujący. Autorka wprowadza kilka
dodatkowych elementów, nieco mąci czytelnikowi w głowie, ale to tylko podsyca
atmosferę. Helen Fitzgerlad poradziła sobie również całkiem dobrze z kreacją
bohaterów, ciekawą postacią jest również matka dziewczynek, zawzięta sędzina,
która uruchamia wszelkie swoje kontakty, aby odnaleźć córkę. Idealnym
dopełnieniem jest klimat powieści, bardzo dobrze oddający powagę zaistniałej
sytuacji, myśli Su oraz jej wewnętrzne rozdarcie.
Wstyd to naprawdę
intrygująca powieść, o ciekawej i wciągającej fabule, która potrafi nas zająć
na jakiś czas. Być może nie jest to historia, która pozostanie z nami na
zawsze, być może nawet nie na długo, ale z pewnością ma w sobie kilka elementów
wartych uwagi. Jest bardzo życiowa, realistyczna i zgodna z realiami
dzisiejszego świata. Można w niej dostrzec sporo emocji, wyciągnąć z niej
wnioski, wysnuć morał i życiową naukę. Helen Fitzgerald potrafi w poruszający
sposób przelać swoje pomysły na papier, odpowiednio je zaprezentować i wytworzyć
dopasowaną do nich atmosferę. Jeżeli tylko macie ochotę na oryginalną,
klimatyczną, nieco sentymentalną i refleksyjną powieść, to z pewnością powinniście
zapoznać się z historią Su, choć i tak nie jestem w stanie jednym słowem opisać
kwintesencji tej książki.
Ogólna ocena: 6,5/10
