"Czarne jak heban" - Salla Simukka

Data wydania: 18.03.2015

Tytuł oryginału: Musta kuin eebenpuu

Tłumacz: Edyta Jurkiewicz-Rohrbacher

ISBN: 978-83-280-1494-7
Wymiary: 135x200

Strony: 256
Cena: 34,90
Seria: Lumikki Andersson

 

 

 

 

 

„Czarne jak heban” to ostatni tom trylogii o Lumikki Andersson. Zdążyłam już zauważyć, że seria ta nie cieszy się jakąś ogromną popularnością w naszym kraju, choć do końca nie rozumiem dlaczego. Dobra, nie mamy tutaj do czynienia z high fantasy czy wyniosłą literaturą innego typu, ale przecież jest tak w wielu przypadkach, a jednak szał trwa. Ja osobiście cieszę się, że ta seria trafiła w moje łapki, bo pozwoliła mi choć na krótką chwilę oderwać się od rzeczywistości.

Lumikki wróciła do domu. Po wydarzeniach z Pragi liczy na to, że nic dziwnego już się jej nie przydarzy. Nadzieja matką głupich, co nie? Lumikki otrzymała główną rolę w szkolnym spektaklu o Królewnie Śnieżce, trwają próby i przygotowania. Właściwie pomyślicie pewnie: co w tym dziwnego? W samym spektaklu może nic, ale w tym, że w tym samym czasie dziewczyna zaczyna otrzymywać listy od tajemniczego wielbiciela jest dosyć podejrzany. I gdyby te listy składały się tylko i wyłącznie ze słów uznania i uwielbienia… ale nie. Pojawiają się tam też groźby, a obsesja człowieka, który jest za to odpowiedzialny, z dnia na dzień staje się coraz większa.

Jak widać, autorka nie odeszła od wątków kryminalnych. Tym razem mamy do czynienia z problemem podobnym do stalkingu i to właśnie nasza kochana Lumikki pada jego ofiarą. Mimo tego, że dziewczyna jest rozsądna, to jednak ciekawość bierze górę i sama rzuca się w wir niebezpiecznych wydarzeń. Nie ma pojęcia, kto może stać za tymi działaniami, a co gorsza, nie zdaje sobie sprawy z tego, do czego ten człowiek jest zdolny. A to doprowadzi ją do nie lada problemów… Znowu.

Autorka rozwinęła również motyw miłości, który w sumie rozpoczął się już nieco wcześniej, ale teraz stał się bardziej namacalny. Stanowi on element, który pomaga nam zrozumieć pewne działania Lumikki oraz jej rozterki. I tak, doskonale wiem, że całe grono czytelników nie przepada za trójkątami. Wiem, wiem, wiem… ale spokojnie! Wyobraźcie sobie, że ten trójkąt w ogóle nie działał mi na nerwy, a też zaliczam się do tego grona. To bardziej takie spotkanie przeszłości z teraźniejszością, które zmusza Lumikki do pewnych przemyśleń, a dodatkowo ukazuje głębię uczuć, jakie można odczuwać względem drugiego człowieka. 

Pojawia się tutaj jeszcze jeden, chyba najciekawszy ze wszystkich wątek. Tajemnica rodzinna Lumikki. Stopniowo, krok po kroku, wraz z Lumikki zbieramy informacje, które pozwalają nam ją rozwiązać. A rozwiązanie okazuje się być zaskakujące! I to nie tylko w przypadku tego wątku, bowiem rozwikłanie sprawy stalkera również było zadziwiające. I tutaj właśnie ujawnia się talent i potencjał autorki, bowiem różne rozwiązania chodziły mi po głowie, a i tak nie wpadłam na te prawidłowe. I właśnie chyba to urzekło mnie najbardziej: nieprzewidywalność i zaskoczenie. 

W przypadku kreacji bohaterów i stylu autorki nic się nie zmienia. Salla Simukka nadal trzyma odpowiedni poziom w obu tych kwestiach. Lumikki jest naprawdę ciekawą postacią, a cała atmosfera panująca w tych książkach jest świetna! Co więcej, książkę czyta się naprawdę lekko i przyjemnie, co oczywiście nie jest równoznaczne z jej banalnością. Fabuła wciąga, a bohaterka fascynuje. Ciekawość wzrasta ze strony na stronę, a napięcie wzrasta – i jak tu odłożyć tę powieść na półkę? No nie da się! Po prostu się nie da. Co więc należy zrobić? Pochłonąć ją za jednym podejściem!

Cechą charakterystyczną tej serii jest to, że każda część trzyma poziom. W każdej części dużo się dzieje, a autorce nie kończą się pomysły. Doskonale wie, jak zaskoczyć czytelnika, a także jak zyskać jego pełną uwagę. Alternatywna wersja baśni o Królewnie Ścieżce, jaką stworzyła Salla Simukka okazała się być strzałem w dziesiątkę. Mało jest powieści dla młodzieży, w których dzieje się to, co tutaj. Twórczość Salli Simukki z pewnością wyróżnia się na tle innych dzieł i posiada w sobie coś oryginalnego i niepowtarzalnego. I stanowi to zaledwie jeden z wielu powodów, dla których warto przeżyć wraz z Lumikki wszystkie jej przygody – chociaż nie są one łatwe i przyjemne, to jednak warto. Polecam.

Za egzemplarz serdecznie dziękuję: