Sklepy z antykami posiadają urok i magię. Potrafią nas całkowicie oczarować, a rzeczy w nich zgromadzone przenieść nas do dawnych epok. Przepiękne sekretarzyki, okrągłe mahoniowe stoły, zabytkowe fotele – gdyby w takim antycznym stylu urządzić bibliotekę byłaby chyba moim marzeniem! Jednak za takimi przedmiotami ciągnie się ich historia i przeszłość. A odkrywanie ich tajemnic może być doświadczeniem intrygującym, ciekawym, ale również przerażającym…
Ricky Delatolla prowadzi swój własny sklep z antykami. Ma kochającą żonę i uroczego, grzecznego synka. Ich życie toczy się spokojnym rytmem, nic nie zakłóca ich dni, aż pewnego dnia do ich drzwi dzwoni Henry Grant. Oferuje Ricky’emu zakup mebli, które później mógłby sprzedać swoim klientom z zyskiem. Towar jest raczej przeciętnej jakości i Delatolla nie jest zbytnio zainteresowany. Grant stara się go jednak usilnie namówić do zakupu wyjątkowego mahoniowego krzesła. Mimo sprzeciwu Ricky’ego, wszystkie antyki zostają na jego podwórzu, a w domu zaczynają dziać się bardzo dziwne rzeczy… Czy związane jest to z nieprzeciętnym krzesłem, którego Henry Grant na siłę chciał się pozbyć?
Graham Masterton trafił niedawno do grona moich ulubionych autorów. Jego pomysły są znakomite, a co ważniejsze – ten facet zawsze potrafi mnie zaskoczyć! Do tej pory nie jest w stanie do mnie dotrzeć, że napisał książkę o… krześle. Tak, bo „Dziedzictwo” jest właśnie o tym. Wszystko kręci się wokół tajemniczego krzesła. Kto by pomyślał, że może z tego wyjść tak niesamowita i wciągająca historia!
Już od pierwszych stron zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń, a akcja toczy się znakomitym tempem. Zdecydowanie nie ma tutaj czasu na nudę, ponieważ autor zadbał o to, że stale dzieją się różne wydarzenia, które zdecydowanie uruchamiają naszą wyobraźnię. To niczym oglądanie dobrego horroru późną nocą, a właśnie o tej porze „Dziedzictwo” czytałam. Panie Masterton! Nigdy więcej nie będę czytać pana książek o tak późnej porze, ponieważ moja wyobraźnia zaczęła mi płatać figle. Znacie to uczucie po obejrzeniu porządnego filmu grozy, że boicie się wstać z łóżka i iść chociażby do kuchni po szklankę wody? Witajcie w klubie, tak właśnie się czułam, z tym, że ja czytałam tę książkę.
Historia Ricky’ego i jego rodziny jest wciągająca i z wielkim trudem odkłada się ją choćby na chwilę. Poznajemy ją z punktu widzenia głównego bohatera – to on jest narratorem tej opowieści. Dzięki temu doskonale widzimy emocje, które towarzyszą mu podczas zadziwiających i nienormalnych wydarzeń, jakie zaczynają się dziać skutkiem pojawienia się mahoniowego krzesła. Świetny rozwój fabuły i idealne dopasowanie do niego tempa akcji. Masterton znakomicie buduje napięcie i momentami wzbudza lęk w czytelniku. Jego pomysły są niebanalne, a wykonaniu nie można za wiele zarzucić, bowiem jest równie dobre.
Przyznaję, że ta historia naprawdę wybitnie przypadła mi do gustu. Na pierwszy rzut oka brzmi to absurdalnie – książka o nawiedzonym krześle. A tu proszę, otrzymujemy niesamowitą historię, która nie daje spać po nocach. Nie zabrakło tutaj mocnych opisów pełnych krwi, do czego zdołałam już przywyknąć w przypadku tego autora. Poza tym, ja właśnie coś takiego lubię – mocne i rzeczowe powieści. Graham Masterton potrafi mnie przestraszyć i zaskoczyć, ale również nieco rozśmieszyć. W książce możemy znaleźć zabawne wypowiedzi z pogranicza czarnego humoru, sarkazmu i ironii – świetne połączenie, oczywiście jeżeli komuś takie rzeczy przypadają do gustu.
„Dziedzictwo” jest rewelacyjną powieścią, która całkowicie omami czytelnika. Uruchomi naszą wyobraźnię, która zacznie płatać nam figle – najlepsze efekty gwarantowane w godzinach po 22:00 :). Świetna fabuła i tempo akcji, a co więcej – doskonałe i szczegółowe opisy. Ciężko mi znaleźć cokolwiek w tej pozycji, co by mi nie pasowało. Dostrzegłam praktycznie same zalety, a sam fakt, że nie mogłam się od tej historii oderwać, mówi sam za siebie. Gorąco polecam, bowiem to kolejna znakomita książka tego autora, którą przeczytałam. Wystawiam 8/10.
Ricky Delatolla prowadzi swój własny sklep z antykami. Ma kochającą żonę i uroczego, grzecznego synka. Ich życie toczy się spokojnym rytmem, nic nie zakłóca ich dni, aż pewnego dnia do ich drzwi dzwoni Henry Grant. Oferuje Ricky’emu zakup mebli, które później mógłby sprzedać swoim klientom z zyskiem. Towar jest raczej przeciętnej jakości i Delatolla nie jest zbytnio zainteresowany. Grant stara się go jednak usilnie namówić do zakupu wyjątkowego mahoniowego krzesła. Mimo sprzeciwu Ricky’ego, wszystkie antyki zostają na jego podwórzu, a w domu zaczynają dziać się bardzo dziwne rzeczy… Czy związane jest to z nieprzeciętnym krzesłem, którego Henry Grant na siłę chciał się pozbyć?
Graham Masterton trafił niedawno do grona moich ulubionych autorów. Jego pomysły są znakomite, a co ważniejsze – ten facet zawsze potrafi mnie zaskoczyć! Do tej pory nie jest w stanie do mnie dotrzeć, że napisał książkę o… krześle. Tak, bo „Dziedzictwo” jest właśnie o tym. Wszystko kręci się wokół tajemniczego krzesła. Kto by pomyślał, że może z tego wyjść tak niesamowita i wciągająca historia! Już od pierwszych stron zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń, a akcja toczy się znakomitym tempem. Zdecydowanie nie ma tutaj czasu na nudę, ponieważ autor zadbał o to, że stale dzieją się różne wydarzenia, które zdecydowanie uruchamiają naszą wyobraźnię. To niczym oglądanie dobrego horroru późną nocą, a właśnie o tej porze „Dziedzictwo” czytałam. Panie Masterton! Nigdy więcej nie będę czytać pana książek o tak późnej porze, ponieważ moja wyobraźnia zaczęła mi płatać figle. Znacie to uczucie po obejrzeniu porządnego filmu grozy, że boicie się wstać z łóżka i iść chociażby do kuchni po szklankę wody? Witajcie w klubie, tak właśnie się czułam, z tym, że ja czytałam tę książkę.
Historia Ricky’ego i jego rodziny jest wciągająca i z wielkim trudem odkłada się ją choćby na chwilę. Poznajemy ją z punktu widzenia głównego bohatera – to on jest narratorem tej opowieści. Dzięki temu doskonale widzimy emocje, które towarzyszą mu podczas zadziwiających i nienormalnych wydarzeń, jakie zaczynają się dziać skutkiem pojawienia się mahoniowego krzesła. Świetny rozwój fabuły i idealne dopasowanie do niego tempa akcji. Masterton znakomicie buduje napięcie i momentami wzbudza lęk w czytelniku. Jego pomysły są niebanalne, a wykonaniu nie można za wiele zarzucić, bowiem jest równie dobre.
„Dziedzictwo” jest rewelacyjną powieścią, która całkowicie omami czytelnika. Uruchomi naszą wyobraźnię, która zacznie płatać nam figle – najlepsze efekty gwarantowane w godzinach po 22:00 :). Świetna fabuła i tempo akcji, a co więcej – doskonałe i szczegółowe opisy. Ciężko mi znaleźć cokolwiek w tej pozycji, co by mi nie pasowało. Dostrzegłam praktycznie same zalety, a sam fakt, że nie mogłam się od tej historii oderwać, mówi sam za siebie. Gorąco polecam, bowiem to kolejna znakomita książka tego autora, którą przeczytałam. Wystawiam 8/10.
Za egzemplarz serdecznie dziękuję wydawnictwu:
