"Omerta" - Mario Puzo

Data wydania: 20.04.2018

Tytuł oryginału: Omerta

Tłumacz: Marek Fedyszak

ISBN: 978-83-8125-234-8

Wymiary: 125 x 195 mm

Strony: 352 Cena: 31,90 zł

Omerta - zmowa milczenia; nieformalne prawo sycylijskie zabraniające członkowi mafii informowania o przestępstwach mafii osób z tym przestępstwem niezwiązanych, w szczególności sędziów i policji.¹

„Nie licz na wdzięczność za to, co już uczyniłeś dla ludzi. Musisz sprawić, by byli wdzięczni za to, co uczynisz dla nich w przyszłości.”²

Omerta to kolejna wielka powieść Maria Puzo, osadzona w klimatach mafijnych, jednak nie dotyczy już ona rodu Corleone. Dodatkowo większość akcji rozgrywa się w Ameryce, w samym środku Manhattanu, choć oczywiście kolebki włoskiej mafii nie mogło tutaj zabraknąć. W miasteczku Castellammare del Golfo na łożu śmierci spoczywa wielki don Vincenzo Zeno. Jeden z największych donów w historii sycylijskiej mafii zostawia po sobie bardzo młodego potomka. Chłopiec ma zaledwie dwa lata, a jego matka zmarła przy porodzie. Na jego przybranego ojca don Zeno wybiera jednego ze swoich trzech uczniów, Raymonde Aprila. W taki oto sposób dziedzic don Zeno porzuca rodzinne strony i wraz z don Aprilem przenosi się do Ameryki. Jednak gdy osiąga odpowiedni wiek, aby poznać prawdę o swoim pochodzeniu, wszystko się zmienia. Choć i tak zawsze było w nim widać prawdziwego sycylijczyka.

Czy Omerta jest słusznie nazywana najwybitniejszą, obok Ojca Chrzestnego, powieścią Maria Puzo? Prawdopodobnie tak. Mam za sobą wszystkie jego powieści o mafii i zdecydowanie mogę napisać, że Omerta plasuje się na drugim miejscu, tuż za najsłynniejszą jego powieścią, która doczekała się ekranizacji w reżyserii Francisa Coppoli. Mario Puzo uwielbia zagłębiać się w szczegóły i nie inaczej jest tym razem. Z niezwykłą starannością prezentuje nam sekrety mafijnego świata, ukazuje funkcjonowanie sycylijskiej mafii w Ameryce, nie zapomina o specyficznej atmosferze, która jest po prostu bezbłędna w jego powieściach. Nie sposób zapomnieć o tym, o jakim świecie czytamy.

Kolejną zaletą tej książki jest jej przemyślana i wciągająca fabuła, a także dopracowanie historii w każdym calu. Z ogromną przyjemnością obserwowałam poczynania Astorre, syna don Zeno, bowiem to on jest tutaj głównym bohaterem. Ma w sobie prawdziwego ducha Sycylii, dlatego wiele zyskał w moich oczach już na samym początku, a każde jego kolejne działanie utwierdzało mnie w przekonaniu, że to naprawdę świetna postać. Nie tylko dobrze skonstruowana, po prostu taka, która wzbudza podziw i sympatię. Nie brakuje tutaj jednak postaci, które wzbudzają w nas pogardę. Ale to w przypadku powieści Maria Puzo nie powinno nikogo dziwić. Pozostali bohaterowie nie są już jednak tak mocno nakreśleni, choć jednak mają swoje role do odegrania – mniej lub bardziej istotne.

Oczywiście nie mogło tutaj zabraknąć przedstawianie wartości takich jak rodzina, lojalność, honor czy przyjaźń, ale też dobrze znanych motywów, którymi są zemsta, władza i pieniądze. I choć mogłoby się wydawać, że otrzymamy tutaj dokładnie to samo, co w Ojcu chrzestnym bądź innych powieściach tego autora, to jednak Puzo potrafi momentami zaskoczyć. A nawet jeżeli ktoś jest zbyt obeznany, to i tak nie będzie się doszukiwał tutaj drugiego dna, tylko będzie czerpał przyjemność z tego, co ta książka oferuje. Prezentowane tutaj wartości są ponadczasowe, zawsze aktualne, zawsze skłaniają do refleksji i przemyślenia pewnych spraw. Osobiście uwielbiam klimat sycylijskiej mafii, ten sposób myślenia i podejścia do życia. Ten honor, zimną krew i rozsądek.

Omerta to zdecydowanie godna polecenia powieść, nie tylko tym, którym spodobał się Ojciec chrzestny. To książka dobra sama w sobie, z morałem i życiową nauką – jak większość książek Puzo.

¹ Wikipedia
² Omerta Mario Puzo

Za egzemplarz serdecznie dziękuję: